IEDEREEN IS WELKOM! Niet meer dan drie gasten, anders wordt arme Flynn namelijk een beetje paniekerig.
Met dode ogen staarde Flynn naar het papier voor hem. Zijn bleke haar had hij geprobeerd in een staartje te doen, zodat het niet voor zijn ogen zat. Op het papier waren de contouren van een gezicht geschetst, richtlijnen voor de ogen en mond incluis. Met het potlood in zijn rechterhand tikte hij in één of ander onbekend ritme op de tafel, waar de nieuwe grijze puntjes niet meer te onderscheiden waren, gezien het feit dat het hele blad al was volgestipt. Hier er daar was een vage bloedveeg te onderscheiden, samen met wat donkere inktstrepen. Het hout van de bureauladen was vaal geworden en gaf de indruk van een 'antiek' meubelstuk, hoewel het in werkelijkheid waarschijnlijk gewoon van de vuilnisbelt was geplukt als gratis meubilair. Het kon het niet echt veel schelen, zolang hij maar een tafel had om aan te zitten. Na een paar minuten legde Flynn het potlood eindelijk neer, en keek geïnteresseerd naar de mesjes die keurig op het bureau waren uitgestald. Uiteindelijk pakte hij een scheermesje en maakte er een nette snee mee in zijn linkeronderarm. Tevreden legde hij het mesje - na het even afgeveegd te hebben aan een stukje papier - terug en drukte op de huid rondom de wond om het bloed op te laten wellen. Toen er wat bloed was verschenen dipte hij zijn rechterwijsvinger in het bloed en maakte een rode veeg op het papier, op de plek waar eigenlijk het rechteroog had moeten zitten. Content met de uitkomst, dipte hij zijn vinger nog een keer in het bloed en maakte eenzelfde veeg op de plek van het linkeroog. Rustig pakte hij zijn potlood weer op en schetste wat lijnen over de donkerrode kleuren.
