the next she don't.
Met beide handen greep ze zich vast aan de muur. Het was niet de eerste keer dat ze haar bakje met pillen achterover had geslagen zonder te kijken wat erin zat. Om eerlijk te zijn, had ze nooit een tweede keer in het bakje gekeken. Verder dan het feit dat er twee witte en een gele pil in zat, kwam ze niet. Het had haar op zijn minst moeten opvallen dat er deze keer een extra pil in had gezeten, maar nee. Misschien was het Sareth haar geestelijke gesteldheid die haar ervan had weerhouden om nog eens goed te kijken, om eens goed te tillen. Ze had de pillen achterover geslagen alsof ze wist wat het effect zou zijn. Alsof ze wist dat ze het komende half uur steeds lichter in haar hoofd zou worden, met uitkomst dat ze zo ver heen was dat ze was vergeten hoe gevaarlijk de dokter eigenlijk was. Ze waggelde door de gangen van het grote gebouw. De tegels op de grond, de stenen in de muren en de ramen dansten om haar heen. Haar wereld was van water geworden en kolkte rond haar. Ze schuifelde naar die ene deur, die ene plek waar ze eerder nooit had willen komen. Die ene plek die ze ooit had gekend als de werkplek van haar liefhebbende man, maar die ze tegenwoordig alleen kende als een hel, een hel op aarde. Een plek waar niemand wilde komen. Maar nu haar hoofd was veranderd in een leegte, een onduidelijk bijeenschaapsel van verzonnen herinneringen, besloot ze dat ze daar best een bezoek kon leveren aan de man die daar zijn dagen sleet. Haar hand sloot zich rond de deurklink en drukte deze omlaag. De deur opende en Sareth viel naar binnen. Net voor ze ook daadwerkelijk terecht kwam in de kolkende vloer, wist ze haar evenwicht te vinden. Aan een groot bureau zat de man die haar zo vreemd herkenbaar voorkwam. De man die haar zo vreemd betrouwbaar en tegelijkertijd zo onbetrouwbaar leek. Ze stapte op het bureau af en nam plaats op de rand van dit ding. Een half glas sterke drank stond naast de man op het bureau en Sareth pakte het ding op. Ze dacht niet na over de consequenties, sloeg dit glas net zo achterloos achterover als ze had gedaan met de pillen en slikte de brandende vloeistof door. 'Het wordt tijd dat wij eens iets gaan doen,' merkte ze op.
